Koniec Zimnej Wojny, oznaczający także koniec niepohamowanego wyścigu zbrojeń, spowodował, że nawet najbogatsze kraje częściej wolą modernizować swe uzbrojenie, zamiast inwestować w nowe, coraz kosztowniejsze wzory sprzętu. Modernizacja BMP-1 nie jest prosta z jednej zasadniczej przyczyny: pojazd ten konstruowano w taki sposób, aby był maksymalnie zwarty, opracowując w tym celu od podstaw większość jego podzespołów z układem napędowym włącznie. Bardzo trudno zmienić w nim więcej, niż np. środki łączności, bez poważnej ingerencji w konstrukcję wozu. Między innymi z tego powodu jego konstruktorzy, zamiast wieloetapowo modernizować BMP-1, opracowali w 1977 r. BMP-2 (będący w rzeczywistości nieznacznie zmodyfikowanym BMP-1 z dwuosobową wieżą i nowym uzbrojeniem), który w 1983 r. zastąpił swego poprzednika na liniach produkcyjnych. Niezależnie od tego BMP-1 był jednak i nadal jest modernizowany. Przyświecają tym działaniom trzy cele: zwiększenie możliwości bojowych pojazdu w jego dotychczasowej roli, zastosowanie BMP-1 jako nośnika nowych systemów uzbrojenia oraz uniezależnienie się od pierwotnego dostawcy części zamiennych. W ciągu ostatnich trzech lat, bo tyle upłynęło od prezentacji cyklu artykułów na ten temat (patrz nTW 1 i 2/2000), ujawniono kilka nowych propozycji modernizacji BMP-1. Część z nich to rozwiązania, wynikające z lokalnych potrzeb, inne mogłyby niewątpliwie zainteresować szeroki krąg użytkowników. Niektóre są niezbyt udane, inne rokują spore nadzieje.
Download from (depositfiles.com) or (filesonic.com)
